تبیین و ارزیابی مدل رابطه دارایی های ناملموس و عملکرد تجاری سازمان های بازرگانی

متخصصان امر بازرگانی تا  امروز تمرکز بسیار اندکی نسبت به سرمایه ناملموس در سازمان­ها به عنوان اهرمی برای تحت تاثیر قرار دادن قابلیت­های بازاریابی داشته اند؛ حال آنکه در دیدگاه مبتنی بر منابع، این باور وجود دارد که منابع و قابلیت­های غیرقابل تقلید، ارزشمند، کمیاب و پیچیده به لحاظ اجتماعی، مزیت رقابتی برتری را ایجاد می­کنند. از اینرو هدف این مقاله ارائه و ارزیابی یک مدل مفهومی از رابطه بین دارایی­های ناملموس و عملکرد تجاری در سازمان­های بازرگانی منطبق با دیدگاه مبتنی بر منابع است.با توجه به ماهیت آن، پژوهشی توصیفی و پیمایشی است. مدل ارائه شده، در صنایع فولاد استان خوزستان و با جامعه آماری متشکل از مدیران عالی، مدیرانمیانیوکارشناسان بازرگانی در چهار شرکت فعال در صنعت فولاد استان خوستان و حجم نمونه 168 نفر مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. بر این اساس پنج متغیر سرمایه دانشی- انسانی، سرمایه اطلاعای ، سرمایه ارتباطی ، سرمایه سازمانی، سرمایه اجتماعی و هچنین قابلیت های بازاریابی  در قالب 6 فرضیه و 36 شاخص مورد آزمون واقع شد. نتایج این پژوهش ضمن تایید هر شش فرضیه طرح شده نشان داد قویترین رابطه با ضریب همبستگی 378/0 میان سرمایه دانشی- انسانی و قابلیت­های بازاریابی و ضعیف­ترین رابطه با ضریب همبستگی 318/0 میان سرمایه اجتماعی و قابلیت­های بازاریابی وجود دارد. ضمن آن­که شاخص­های­ توانایی نگهداری و بکارگیری دانش و بسط آشنایی­های تجاری به ترتیب با میانگین نمره 81/8 و 61/7 به عنوان مهم­ترین و کم اهمیت­ترین شاخص­ها شناسایی شد.